Op de gemeenteraad van 4 december werd de laatste horde genomen die de bouw van het Woonzorgcentrum “De Kouter” nog in de weg stond. De gemeente zal uiteindelijk borg staan voor een lening van 9,9 miljoen euro van de bank, zij het met een uitstapregeling. Daarmee lijkt de laatste hinderpaal voor de bouw uit de weg.  Hieronder een kort samenvattend overzicht hoe het  dossier gedurende de voorbije 16 jaar evolueerde.

2002: de eerste aanzet.

Het OCMW kocht in 2002 twee aansluitende percelen grond, samen ongeveer 3,6 ha. Het gaat over de grote driehoekige spie tussen de Haasroodsestraat, de Kouterstraat en de Kartuizersstraat in Blanden. De bedoeling was daar een woonzorgcentrum van 65 bedden en serviceflats op te richten. Dat het grootste deel van het gebied beschermd was als dorpsgezicht was wel geweten, maar daar dacht men een mouw aan te kunnen passen.

Er werd een vergunning aangevraagd voor de oprichting van het woonzorgcentrum. Die werd in 2004 ook toegekend en in 2009 met drie jaar verlengd. De voorlopige vergunning verviel dus in 2012.

De gemeente besliste in 2011 tot de oprichting van  VZW “de Kouter” waarin naast het OCMW ook een privépartner actief zou zijn. Zij moesten zorgen voor de nodige expertise, voor bouw, onderhoud en exploitatie. Eerste werk was de bestemming van de grond veranderen .

Een RUP (Ruimtelijk Uitvoeringsplan) maakte dat op de gekochte landbouwgrond een woonzorgcentrum kon opgericht worden maar, belangrijk,  niets anders. Bovendien diende het grootste gedeelte van het gebied absoluut gevrijwaard te blijven. Op het achterste gedeelte mocht gebouwd worden, maar met beperkingen. De verschillende gebouwen dienen zo ingepland te worden dat het zicht op de kerk van alle zijden gevrijwaard blijft. Die “zichtlijnen” beperken dus de architecturale mogelijkheden.

Op de tekening, het blauw gedeelte waar de woonzorgzone zal komen. De rode lijnen duiden de zichtlijnen aan en de voetweg.

Erkenning kwijt

Hoe dan ook, de deadline van 2012 werd niet gehaald. Ondertussen was de Vlaamse Regering niet happig om nog nieuwe WZC’s goed te keuren (en te subsidiëren).  Er was enkel nog geld voor uitbreiding van bestaande WZC’s en niet voor nieuwe. Dus bleef Oud-Heverlee als één van de drie Vlaamse gemeenten zonder WZC zitten. Een procedure voor de Raad van State noopte minister Van Deurzen tot een bijsturing: er kwam een procedure op maat van deze drie gemeenten. In 2017 krijgt de  Kouter zijn erkenning, een toelating tot exploitatie zeg maar. Die toelating loopt maximaal tot eind 2021. Daartegen moet de Kouter operationeel zijn. Dat werd dus weer dringend.

Ondertussen werd duidelijk dat het inmiddels goedgekeurde bouwplan en financieringsplan moest aangepast worden. Het financieren gebeurde vroeger met de zogenaamde VIPA subsidies ( Vlaamse instelling voor Persoonsgebonden aangelegenheden), maar die subsidies waren ondertussen geschrapt door de Vlaamse overheid.

Financiering rondkrijgen

Geen préfinanciering meer, dus werden zware leningen noodzakelijk. Maar door de financiële crisis waren ook de banken voorzichtiger geworden. Het bleek moeilijk om de noodzakelijke lening te krijgen. Tenzij de gemeente borg stond voor een bedrag van 9,9 miljoen euro.
Dat zorgde voor twijfel: kan en mag de gemeente zo’n zware risico’s nemen? Temeer dat we  ondertussen al in het jaar 2018 waren aanbeland, een verkiezingsjaar. Dan mogen geen beslissingen meer  genomen worden die een volgend bestuur te zeer zouden binden. Een creatieve oplossing werd gezocht en gevonden: een voorwaardelijke borgstelling door de gemeente. Dat houdt in dat in een regeling is vastgelegd dat de gemeente borg staat maar dat de privépartner de borgstelling overneemt zodra het volgend bestuur daartoe zou besluiten.

Als het zover zou komen, koopt de privépartner (de Senior living Groep) de OCMW grond (huidige waarde bijna 3 miljoen euro) en baat het WZC volledig autonoom uit. Dat heeft natuurlijk zijn prijs: de privépartner bepaalt dan het beleid.

Hoe ziet het WZC eruit?

Het woonzorgcentrum zal gebouwd worden aan de zuidrand van de groene spie tussen Kartuizersstraat, Kouterstraat en Haasroodsestraat in Blanden. Het grootste deel van het gebied ligt in de zone beschermd als dorpsgezicht rond de kerk van Blanden. Dat stuk moet groen blijven en wordt als park ingericht. Ook de vorm van het gebouw is zo gekozen dat het zicht op de kerk gevrijwaard blijft en doorgangen toelaat.

De Woonzorgzone bestaat uit een woonzorgcentrum (oranje)met 102 woongelegenheden, een dagverzorgiscentrum en een lokaal dienstencentrum (paars). Verder zijn ook  25 assistentiewoningen en een ondergrondse parking van 42 voertuigen voorzien. (ingang in het rood)

Aan de Kouterstraat bevinden zich de 25 assistentiewoningen (geel)met eigen inkom, over 2 bouwlagen. Centraal op het terrein situeert zich het eigenlijke inkomgebouw van het woonzorgcentrum met alle gemeenschappelijke functies (kiné, kapper, wasserette, …) en het lokaal dienstencentrum, allemaal geschakeld rond de centrale cafetaria.

Langs de kant van de Kartuizersstraat bevindt zich het eigenlijke woonzorgcentrum in U-vorm over 3 bouwlagen met telkens 35 kamers: elke bouwlaag omvat 2 leefgroepen van 17 en 18 bewoners. Beide leefruimten (en centrale verpleegpost en dienkeuken) bevinden zich in het midden tussen beide kamervleugels en hebben een zicht op de kerk.